542 lata (niektórzy powiadają, że wygląda na 530), posiadający wielką białą brodę, czerwoną czapkę i spodnie.
W pierwszych komiksach Peyo umodelowany tak by prezentował karykaturę Karola Marksa. Papa Smerf, jako najmądrzejszy
i prawie najstarszy ze wszystkich smerfów, oficjalnie pełni funkcję przywódcy wioski. Para się magią i posiada księgę
zaklęć, używa jej bardzo często – zazwyczaj do obrony innych Smerfów, ale nigdy w niecnych celach. Często zajmuje się
Smerfusiem i smerfikami. W krytycznych sytuacjach zawsze mówi "O Wielki Smerfie!!!" (warto dodać że jego imię w
"Le Grand Schtroumpf" znaczy właśnie "Wielki Smerf"). W komiksach był o wiele bardziej nerwowy i często tracił cierpliwość
(gdy np. Śpioch wymigiwał się od pracy), ale z czasem złagodniał. W oryginalnej wersji serialu głosu tej postaci użyczył Don Messick,
natomiast do polskiego dubbingu Wiesław Michnikowski.
Jako jedyny nosi okulary. Przemądrzały i apodyktyczny, chyba jedyny smerf niezbyt lubiany przez resztę mieszkańców. Stara się wszystkim narzucić swoje zdanie, chociaż z drugiej strony zawsze podpiera się autorytetem Papy Smerfa (Papa Smerf zawsze powtarza, że...) i często donosi mu na inne smerfy. Pisze książki. Zawsze są to tomy z serii "Złote myśli Smerfa Ważniaka" lub opowieści opiewające spryt i mądrość ich autora. Znak charakterystyczny: okulary, które nadają mu wygląd kujona.
Kobieta-smerf. Jej hobby to hodowla kwiatów. Uwielbia podlewać je nucąc pod nosem. Nosi białą sukienkę i białe pantofle. Smerfetka została stworzona przy użyciu magii i alchemii złego czarodzieja – Gargamela. O ile w komiksie Smerfetka służyła jako narzędzie zemsty, gdyż Gargamel liczył na to, że złamie smerfom serca, o tyle w wersji animowanej jej celem było po prostu szpiegowanie smerfów. Gargamel stworzył ją, by czyniła zło, jednak po krótkim czasie "zaraziła się" ona dobrocią smerfów i przeszła na ich stronę.
Najsilniejszy ze smerfów, bardzo odważny i bojowy. O formę fizyczną dba ćwicząc na domowej siłowni. Na ramieniu ma tatuaż: serce przebite strzałą. Denerwuje go zuchwalstwo Ważniaka, jest autorytetem dla Złośnika. Jego najlepszym przyjacielem jest Pracuś. W oryginale Osiłkowi użyczył Frank Welker, a w polskiej wersji Ryszard Olesiński.
Zawsze wesoły łakomczuch. W komiksie smerf, który się objada (nazywany "Greedy" czyli "chciwy"/"łakomy"), i smerf, który jest kucharzem (wyróżnia go inna kucharska czapka, fartuch i apaszka), to były dwa różne smerfy, ale w wersji animowanej zostały połączone w jednego. Łasuch często robi słodkie ciasta, które zazwyczaj sam zjada. Ten lokalny kucharz codziennie przygotowuje jedzenie dla wszystkich mieszkańców wioski. Wyróżnia go kucharska czapka i serwetka zawiązana na szyi. Jego największym przysmakiem są smerfojagody.
Czego by ktoś nie powiedział lub nie zaproponował, Maruda zawsze jest do tego negatywnie ustosunkowany i odpowiada: "Nie cierpię...". To powiedzonko jest punktem wyjściowym jego wypowiedzi, nawet gdy coś mu się podoba, mówi: "Nie cierpię tego, no chyba, że ...". Charakteryzują go zmrużone oczy i ściśnięte pięści opuszczone w dół (w kreskówce ma założone ramię na ramię). Choć pozoruje na zimnego smerfa bez uczuć, w gruncie rzeczy jest wrażliwy i kocha Smerfetkę i Smerfusia
7.Ciamajda
Zawsze się przewróci, potknie i uderzy w głowę. Czasami niemądrze mówi i wolniej chwyta, w czym rzecz. Kolekcjonuje kamienie. Najlepszy przyjaciel Ważniaka. Nigdy się nie obraża, jest przyjacielski i ogólnie lubiany przez społeczność Smerfów. Czapkę ma zawsze naciągniętą na oczy.
Uwielbia żarty i wygłupy. Jego stały dowcip to wybuchający prezent-niespodzianka, mimo tego inne smerfy wciąż się na niego nabierają (zwłaszcza Ważniak). W niektórych sytuacjach, np. w odcinku "Gargamel na tropie", jego dowcipy okazały się bardzo pożyteczne.
Zakochany w swojej osobie. Uważa się za najprzystojniejszego ze wszystkich smerfów. Nie rozstaje się z lusterkiem, gdyż uwielbia siebie oglądać. Bardzo dba o swój wygląd, lecz nie zawsze mu się to udaje. Do czapki ma przyczepiony różowy kwiat.
Gdziekolwiek położy głowę, momentalnie zasypia. W pracy nie ma z niego żadnego pożytku, gdyż śpioch potrafi skupić swoją uwagę wyłącznie na jednej rzeczy – spaniu.
Opis Smerfów Wikipedia.
Zdjęcia Smerfów Google.